Maya’s blik
Aan de andere kant van de kamer ontmoette ik Maya’s blik – haar ogen die de mijne aftastten, alsof ze het gewicht van een onuitgesproken waarheid voelde. Ze bestudeerde me aandachtig en merkte misschien een stille spanning op die me onderscheidde van het levendige gesprek om ons heen. Hoewel ze niets zei, bleven haar ogen hangen met een stille vraag, alsof ze wist dat er iets aan de oppervlakte zou komen. En ze had gelijk: ik was kalm, vastberaden en klaar om de waarheid aan het licht te laten komen.
Maya’s blik
Klaar om te spreken
Ik had geduldig op het perfecte moment gewacht en nu was het zover. Terwijl ik mijn glas pakte, danste er een flikkering van zenuwen door me heen. Rondom de tafel werd gelachen, iedereen was zich niet bewust van de storm die ik op het punt stond te ontketenen. Ik was klaar om het moment te grijpen en van dit diner iets onvergetelijks te maken. Misschien, heel misschien, zouden ze het zich herinneren als de avond waarop alles veranderde. Met een diepe zucht bereidde ik me voor om de kamer te commanderen.
Klaar om te spreken
